آزادسازی کمی یا Quantitative Easing به یکی از سیاست‌های پولی دولت‌ها گویند که توسط آن نقدینگی در جامعه افزایش می‌یابد.
در این سیاست بانک مرکزی با خریداری اوراق قرضه دولتی، پول نقد به جامعه تزریق کرده تا در پی آن موسسات مالی و بانکی بتوانند حجم اعطای تسهیلات خود را افزایش دهند و بدین ترتیب نقدینگی لازم برای واحدهای تولیدی فراهم گردد.
دولت‌ها معمولا زمانی این سیاست را در پیش می‌گیرند که نرخ بهره بانکی به پایین‌ترین حد ممکن یا حتی صفر رسیده باشد و در عین حال محرک اقتصادی یا نقدینگی لازم برای واحدهای کسب و کاری فراهم نشده باشد.