سهولت کسب و کار یک شاخص جهانی است. کشور های مختلف را از نظر سهولت راه اندازی کسب و کار بررسی و دسته بندی می کند. از نظر امکاناتی که به کسب وکارها داده می شود مثلا از لحاظ میزان مالیات، اجاره مکان، حمایت ها و… تمام کشور ها را دسته بندی می کند و به هریک رتبه ای می دهد و درنهایت میانگین رتبه هارتبه اصلی آن کشور در این شاخص می شود. بررسی فضای کسب و کار در کشورهای مختلف از سال ۲۰۰۴ در دستور کار بانک جهانی قرار گرفته است. این طرح که توسط موسسه IFC ،بازوی توسعه بخش خصوصی بانک، راهبری می‌شود، قوانین و مقررات کشورها را با هدف یافتن گلوگاه‌ها، محدودیت‌ها و موانع فعالیت بهینه بخش خصوصی واکاوی کرده و بر اساس شاخص‌هایی که تدوین نموده، اقتصاد کشورها را رتبه‌بندی می‌کند . در این طرح فضای عمومی کسب و کار ارزیابی می‌شود و هدف نهایی آن نمایش چهره هر اقتصاد در تعامل با فعالان اقتصادی به ویژه بخش خصوصی است. Doing Business جنبه هایی از مقررات تجاری را تحت تأثیر قرار می دهد که بر شرکت های کوچک داخلی مستقر در بزرگترین شهر تجاری ۱۹۰ کشور اقتصادی تأثیر می گذارد. علاوه بر این ، برای ۱۱ اقتصاد یک شهر دوم تحت پوشش است .
اطلاعات و داده های Doing Business چه چیزی را نشان می دهد؟
وقتی اقتصادهای کم درآمد به سطوح بالاتری از کارایی اقتصادی دست پیدا می کنند، تمایل دارند فاصله درآمد با وقفه های توسعه یافته را کاهش دهند. یک مطالعه رابطه بین تنظیم ورود و شکاف درآمد بین کشورهای در حال توسعه و ایالات متحده را کمی می کند. این نشان می دهد که موانع قابل توجهی برای ورود در اقتصادهای در حال توسعه تقریبا نیمی از شکاف درآمد با ایالات متحده را تشکیل می دهد .
سهولت کسب و کار دوازده حوزه تنظیم تجارت را در بر می گیرد ده مورد از این مناطق :
راه اندازی مشاغل ، معامله با مجوزهای ساخت و ساز ، دریافت برق ، ثبت املاک ، گرفتن اعتبار ، حمایت از سرمایه گذاران اقلیت ، پرداخت مالیات ، تجارت خارج از مرزها ، اجرای قراردادها و حل ورشکستگی در سهولت انجام کسب و کار لحاظ می شود.
سهولت انجام رتبه بندی تجارت Doing Business همچنین مقررات مربوط به استخدام کارگران و عقد قرارداد با دولت را اندازه گیری می کند. که در نمره و رتبه بندی سهولت انجام کار لحاظ نمی شود. بیش از ۴۸۰۰۰ متخصص در ۱۹۰ کشور اقتصادی در ارائه داده هایی که به شاخص های انجام تجارت اطلاع می دهند کمک کرده اند .
Doing Business با در نظر گرفتن دو نوع کاربر اصلی طراحی شده است: سیاست گذاران و محققان. این ابزاری است که دولت ها می توانند برای طراحی سیاست های نظارتی مناسب در تجارت استفاده کنند. با این وجود دامنه داده های سهولت کسب و کار محدود است و باید با منابع اطلاعاتی دیگر تکمیل شود. Doing Business روی چند قانون خاص مربوط به مطالعات موردی مورد تجزیه و تحلیل تمرکز دارد . این قوانین و مطالعات موردی برای توصیف محیط نظارتی تجارت انتخاب شده اند ، اما توصیف جامعی از آن محیط نیستند. با ارائه یک مجموعه داده منحصر به فرد که امکان تجزیه و تحلیل با هدف درک بهتر نقش تجارت را فراهم می کند. انجام تجارت نیز منبع مهمی از اطلاعات محققان است.