طبقه بندی سه مرحلهای چرخۀ عمر صنایع به سرمایه گذاران کمک میکند تا آنها بتوانند رشد بالقوه شرکتهای مختلف درون یک صنعت را ارزیابی نمایند. با این حال، این گونه تجزیه و تحلیل با محدودیت هایی نیز همراه است. اول اینکه، این طبقه بندی عمومی بوده و سرمایهگذاران باید دقت کنند صنایع و شرکتها را در طبقه هایی که ربطی به همدیگر ندارند طبقهبندی ننمایند. دوم اینکه، حتی چارچوب کلی ممکن است برای برخی از صنایعی که توسط برخی از شرکتهای کوچکی که برای ادامه حیات تلاش میکنند قابل بکارگیری نباشد. سوم اینکه، مرحله نهایی در تجزیه و تحلیل اوراق بهادار، قیمت های سهام است که تابعی از جریان مورد انتظار سودها و ریسک میباشد.
هدف چرخه عمر صنعت تمرکز بر فروش و سهم بازار و سرمایهگذاری در صنعت است. با توجه به این ویژگیهای تحلیل چرخه عمر صنعت، مفاهیم کاربردی برای سرمایهگذاران چه چیزهایی هستند؟ مرحلۀ رشد ممکن است باعث ارائه بازده بالقوه بالایی شود ولی ریسک بالایی نیز به همراه دارد. شرکتهای مختلفی در یک صنعت خاص ممکن است با شکست و یا ضعف عملکرد روبرو شوند. این چنین ریسکهایی ممکن است برای برخی از سرمایه گذاران مناسب باشد ولی بسیاری ازسرمایهگذاران علاقهمند هستند در این مرحله از ریسک اجتناب کنند.
شرکتها در مرحله تثبیت (بلوغ) ممکن است به خاطر رشد کمتر نسبتاً دارای سود تقسیمی پرداختی بیشتری باشند. این شرکتها اغلب در رشد سود سهام و سود تقسیمی از ثبات برخوردار هستند. شاید بتوان مرحله چهارمی را با عنوان مرحله افول به تجزیه و تحلیل چرخه عمر صنایع اضافه کرد. واضح است که سرمایه گذاران نباید بگذارند صنایع وارد این مرحله شوند. برای مثال، در دهۀ ۱۹۹۰ ، در ایالات متحده و در بخش پردازش اطلاعات برخی از صنایع خاص با افول مواجه شدند. در مرحله بعد ، یعنی مرحله توسعه، که مورد علاقه سرمایه گذاران است، شرکتهایی که با موفقیت از مرحله رشد وارد این مرحله می شوند با فرصتهایی مناسبی روبرو میشوند و تقاضا برای محصولات و خدمات آنها بیشتر از اقتصاد افزایش مییابد. در این مرحله رشد سریع، ولی منظم است که وپژگی خوبی برای سرمایه گذاران است.