سهام عادی یک نوع ورقه بهادار است که نشاندهنده مالکیت و ادعای دارنده آن بر بخشی از یک شرکت و درآمدها و دارایی های آن است. دارندگان سهام عادی میتوانند در مجامع و جلسات سالیانه شرکت کنند، حق رأی دارند و میتوانند در رأیگیریها و انتخاب اعضای هیئتمدیره شرکت کنند و اگر سود بین سهامداران تقسیم شود، آنها هم بخشی از آن سود را دریافت خواهند کرد. درواقع سهامداران عادی با انتخاب هیئت مدیره و حق رأی در مجامع، سیاست شرکت را تعیین و بر شرکت خود کنترل دارند.
در تعریفی دیگر هر سهمی که سهام ممتاز نباشد و هیچ مقدار سود سهام از پیش تعیین شدهای نداشته باشد، سهام عادی خوانده میشود. این نوع سهام مالکیت در شرکت را نشان می دهد و به صاحب سهم به نسبت درصد مالکیتش، حق رای در مسائل مهم شرکت را اعطا میکند.
توضیحاتی در مورد سهام عادی
سهام عادی شامل آن دسته از سهامی میشود که چه به صورت خصوصی و چه در انواع متعدد در بازار بورس معامله میشوند. سهام عادی یک “ارزش اسمی” دارد، اما این ارزش بیشتر یک اصطلاح فنی است و در عمل و با توجه به قانون تجارت ۱۰۰۰ ریال ارزش دارد. اما ارزش واقعی سهام بر اساس قیمت به دست آمده از طریق نیروی عرضه و تقاضا در بازار، مؤلفه های بنیادی شرکت و احساس سرمایه گذار نسبت به آن محاسبه میشود.
سهامداران عادی در پایینترین اولویت در ساختار مالکیت قرار دارند. اگر شرکت ورشکست شود، سهامداران عادی تا زمانی که طلبکاران و سهامداران ممتاز پولشان را از باقیمانده اموال شرکت دریافت نکردهاند، حقشان را دریافت نخواهند کرد. این امر سهام عادی را ریسکی تر از اوراق قرضه و مشارکت یا سهام ممتاز میکند. نکته مثبت این نوع سهام این است که این نوع سهام معمولاً در بلندمدت عملکرد بهتری از اوراق قرضه (مشارکت) و سهام ممتاز دارند.