۱۰. “سکه طرح قدیم” چیست؟

سکه طلا از مسکوکات قانونی جمهوری اسلامی ایران است که از سال ۱۳۵۸ به پیشنهاد وزارت اقتصاد و دارایی وقت و به مناسبت و یادبود پیروزی انقلاب اسلامی ۵۷، ضرب آنها در قطع های مختلف آغاز گردید و به تناوب تا امروز ادامه یافته است. از ابتدا یکی از قطع های سکه های ضرب شده، “سکه تمام” بود که از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۷۰ ضرب آن ادامه داشت و به عنوان “سکه تمام بهار آزادی” از آن یاد می شد. طراحی این سکه ها از سال ۱۳۷۰ و با تایید هیئت وزیران، به طور کامل تغییر پیدا کرد و سکه طرح جدید متولد گردید. به همین جهت به سکه هایی که در قطع تمام بین سال های ۵۸ تا ۷۰ و پیش از سکه طرح جدید، ضرب و عرضه گردید در حال حاضر “سکه بهار آزادی” یا “سکه طرح قدیم” اطلاق می گردد.

وزن سکه بهار آزادی یا طرح قدیم برابر با ۸/۱۳۵۹۸ گرم و مقدار طلای خالص آن ۷/۳۲۲۳۸۲ گرم می باشد. قطر دایره‌ سکه های بهار آزادی ۲۲ میلیمتر و عیار این سکه ها ۹۰۰ در ۱۰۰۰ است که در مقیاس ۲۴ عیار، برابر با ۲۱/۶ محسوب می گردد.

یک روی این سکه‌ها، با سه بار تکرار کلمه “علی” داخل یک شش ضلعی، منقش بنام حضرت علی بن ابیطالب (ع) بود و در ذیل آن عبارت «بانک ملی ایران» قید شده بود بر روی دیگر این سکه ها، تصویر بارگاه حضرت علی بن موسی الرضا (ع) به همراه عبارت «اوّلین بهار آزادی» و تاریخ ۱۳۵۸ درج شده بود. بین سال های ۱۳۵۸ لغایت ۱۳۷۰، انواع سکه‌های بهار آزادی با همین طرح تولید می‌شد اما کلمه «اوّلین» از آنها حذف گردیده بود.