صندوق‌های سرمایه‌گذاری قابل معامله (به انگلیسی: Exchange-traded fund)(مخفف انگلیسی: ETF) گونه‌ای از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک می‌باشد که امکان پیروی از بازده یک شاخص معین را فراهم می‌آورد و سهام آن‌ها همانند سهام شرکت‌های عمومی، در بورس اوراق بهادار قابل معامله است.

فعالیت اصلی این صندوق‌ها، سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار یا دارایی‌های فیزیکی است، که به‌عنوان دارایی پایه صندوق، در نظر گرفته می‌شوند. بنابراین عملکرد هر صندوق، به عملکرد دارایی پشتوانه آن بستگی دارد. در ابتدای فعالیت صندوق‌های قابل معامله در بورس، عمدتاً مورد توجه سرمایه‌گذاران نهادی، شامل مدیران صندوق‌های فعال، غیرفعال و صندوق‌های پوشش خطر بودند، اما در سال‌های گذشته، به‌ویژه در ایالات متحده آمریکا، سرمایه‌گذاران خرد نیز، به سمت این صندوق‌ها، گرایش پیدا کرده‌اند.

ETF به معنای «صندوق سرمایه گذاری قابل معامله» است، سهام صندوق هایی که معمولاً در انواع مختلف دارایی ها با نسب گوناگون سرمایه گذاری می‌کنند. (وجه نقد، اوراق مشارکت، سهام و سایر دارایی ها) ETFها سهامی توزیع می‌کنند که در بورس معامله می‌شوند و نقدینگی و شفافیت قیمت نسبتاً بالایی دارند. ETFهایی وجود دارند که در تمام انواع دارایی ها نظیر سهام بورسی، اوراق مشارکت، بازار املاک و سایر دارایی ها پخش شده‌اند. بعضی از این صندوق ها (ETF) شاخص های وسیعی را پوشش می‌دهند و بعضی دیگر بر بخش‌های خاصی از یک کلاس دارایی، همچون سهام شرکت هایی خاص در یک صنعت یا اوراق مشارکت بلندمدت تمرکز دارند.

ETF ها معمولاً در سبد خود سهام و دارایی های متنوعی دارند که به سرمایه گذاران این امکان را می‌دهد به این مجموعه متنوع از سرمایه گذاری ها به آسانی خرید سهام یک شرکت و با هزینه کمتر دسترسی داشته باشند.