طلا در طول تاریخ همواره مهمترین فلز گران‌بها بوده و به‌کرات به‌عنوان پول، وظیفه دادوستد و نگهداری ارزش را ایفا نموده است. طلا کمیاب است ولی می‌توان آن را در سطح زمین نیز پیدا نمود، حل نمی‌شود و مهم‌تر از همه آنکه مصرف نمی‌شود و از بین نمی‌رود. این بدین معناست که طلایی که از ابتدای تاریخ تاکنون استخراج‌شده در حال حاضر کمابیش وجود دارد. طلا ازلحاظ ظاهری جذاب بوده و به‌راحتی می‌توان خلوص آن را تعیین نمود. ترکیب ویژگی های برشمرده را نمی‌توان در هر فلز گران‌بهایی یافت. این ویژگی‌های منحصربه‌فرد طلا باعث شده که درگذشته به‌عنوان یک واحد پول مرد استفاده قرار گیرد و به شکل سکه در دادوستد میان مردم به کار گرفته شود. در ادامه اتفاقات مهمی که در طول تاریخ بر این فلز گران‌بها رفته است بیان می‌شود:
۵۰۰۰ سال قبل از میلاد
طلا برای اولین بار استخراج شد.
۳۹۰۰ سال قبل از میلاد
طلا توسط مصریان ذوب شد.
۲۰۰۰ سال قبل از میلاد
طلا به‌صورت خالص تولید شد و این صنعت در مناطق آناتولی و شبه‌جزیره عربستان نیز گسترش یافت.
۱۲۰۰ سال قبل از میلاد
مصریان باستان با تبدیل طلا به اشکال مختلفی چون ورق، به قابلیت‌های جدیدی دست پیدا کردند. آن‌ها همچنین از یک‌سو به تکنیک موم کاری فائق آمدند و از سوی دیگر توانستند با ترکیب طلا با سایر فلزات، آلیاژهای رنگی طلا را تولید کنند و حتی روش لاست واکس را که در حال حاضر نیز در صنعت جواهرسازی به کار می‌رود کشف نمایند.
۳۰۰ تا ۶۰۰ سال قبل از میلاد
۶۰۰ سال قبل از میلاد، اولین استفاده از طلا در دندانپزشکی در سرزمین اتروسکان (ایتالیای فعلی) انجام شد. ۳۶ سال بعد اولین ارز بین‌المللی عصر باستان به دستور کرزوس پادشاه لیدی از طلا ضرب شد و این سکه کروسید نام‌گذاری گردید. ۶۰ سال پس‌ازآن در زمان در زمان حکومت هخامنشیان، طلاسازان با ساخت ریتون ها و دیگر اشیاء نظیر گنجینه آمودریا، خود را به جهان معرفی نمودند. ۳۰۰ سال قبل از میلاد مسیح رومی‌ها با تکنیکی خاص از طلا رنگ ساختند و جام معروف لیکورگوس را به وجود آوردند.
۵۰۰ سال قبل از میلاد
روم باستان که در آن زمان مهمترین تولیدکننده طلا قلمداد می‌شد به ضرب سکه‌های اورئوس اقدام نمود. ژولیوس سزار حقوق سربازان خود را با این سکه‌ها پرداخت می‌کرد.
قرون‌وسطی
دوران سلطه امپراتوری روم بر طلا بود. این دوران به دلیل عدم ثبات سیاسی امپراتوری روم؛ عصر مطلوبی برای صنعت طلا به شمار نمی‌رود. در همین عصر بود که اپراتوری عثمانی معادن طلا در تملک رومیان را تسخیر کرد.
سال‌های ۱۰۰۰ تا ۱۶۰۰ میلادی
تولید طلا برای مدت‌زمان طولانی کنار گذاشته‌شده بود. در سال ۱۰۶۶ دولت بریتانیا سه پول فلزی با عناوین پوند، شیلینگ و پنس را که از نقره ساخته می‌شد ضرب نمود. در سال ۱۲۸۴ ونیز شاهد ضرب سکه طلایی به نام دوکات بود که برای قریب ۵۰۰ سال معروف‌ترین سکه محسوب می‌شد. در دهه ۱۳۰۰ میلادی اولین سامانه حکاکی بر روی طلا به‌منظور استانداردسازی تجارت، در لندن پایه‌گذاری شد. در اواخر سال ۱۳۷۷ بریتانیا اولین سکه طلای خود را با عنوان فلورین معرفی کرد. در همان زمان سیستم پولی جدید این کشور که بر پایه طلا و نقره استوار بود آغاز به کارکرد. در سال ۱۵۱۱ میلادی فردیناند پادشاه اسپانیا به‌منظور به دست آوردن طلا، دستور اعزام گسترده نیرو به قاره آمریکا را صادر کرد. این هجوم به‌قدری عظیم بود که باعث نابودی تمدن‌های آزتک و اینکا گردید.
قرون ۱۷ و ۱۸ میلادی
در سال ۱۷۰۰ بریتانیای کبیر کلیه پول‌های پیشین خود را بی‌اعتبار اعلام نمود و سکه جدیدی که مخلوط طلا و نقره به نسبت ۱۶ به ۱ بود را معرفی کرد و قیمت طلای این سکه‌ها را ۸۴ شیلینگ و ۵/۱۱ پنس برای هر اونس تثبیت کرد. قیمتی که برای ۲۰۰ سال به‌عنوان مبنا باقی ماند. در دهه نخست قرن هجدهم معدن کاری طلا در روسیه از سر گرفته شد. در سال ۱۷۱۷ اسحاق نیوتن قیمت رسمی طلا را ۲۵/۴ پوند انگلیس تعیین کرد. این‌یکی از تلاش‌های متعدد در جهت تعیین و تثبیت قیمت طلا در آن دوران بود. در سال ۱۷۸۸ آمریکا سکه‌ای را که مخلوطی از طلا و نقره بود بر اساس قانون مسکوکات خود ضرب کرد. در سال ۱۷۹۹ و در ایالت کارولینای شمالی معادن طلای مهمی کشف شد.
سال‌های ۱۸۰۰ تا ۱۹۱۳
در سال ۱۸۰۴ با کشف طلا در ایالت کالیفرنیای آمریکا، بزرگترین هجوم طلا در این دوران به وقع پیوست. در سال ۱۸۸۵ کشف و جستجوی طلا در آفریقای جنوبی آغاز شد.
تاریخ دقیق آغاز به کار سیستم استاندارد طلا نامشخص است اما برخی بررسی‌ها، دهه ۱۸۸۰ را نشانه گرفته‌اند. سه ویژگی اصلی این سیستم عبارت‌اند از اینکه اولاً نرخ تبدیل ارز کشورهایی که این سیستم را پذیرفته‌اند ثابت قرار داده شد. ثانیاً این کشورهای ملزم بودند پول خود را با ذخایر طلا حمایت کنند و سوم اینکه طلا به‌عنوان یک ابزار خودکار در جهت به‌کارگیری سیاست تعدیل اقتصادی به شمار می‌رفت. در این سیستم، طلا به‌نوعی واحد پول بین‌المللی شده بود و واحدهای پولی با اونس طلا سنجیده می‌شدند و این رویه نرخ‌های تبدیل ارز بین کشورها را تثبیت کرده بود. پوند انگلستان به‌عنوان واحد پول اصلی در سیستم استاندارد طلا شناخته می‌شد و هر اونس طلا با ۲۴۷۴/۴ پوند انگلستان برابری می‌کرد. سیستم استاندارد طلا تا آغاز جنگ جهانی اول ادامه یافت؛ زیرا در دوران جنگ احتیاج زیادی به چاپ و انتشار پول احساس می‌شد و این باعث شد اعتماد عمومی نسبت به واحدهای پولی به‌صورت محسوسی تقلیل یابد. در پایان جنگ جهانی اول سیستم استاندارد طلا که قدرت پولی آن زمان تلقی می‌شد متوقف و این اثرگذاری و قدرت به کشور آمریکا و مشخصاً شهر نیویورک منتقل گردید.