روندی که در آن یک کسب و کار تعیین میکند که آیا پروژه هایی نظیر ساخت یک ساختمان یا سرمایه گذاری بلندمدت برای ساخت یک نیروگاه ارزش پیگیری دارد یا خیر، بودجه بندی سرمایه ای گفته میشود. اغلب، جریانات نقدی ورودی و خروجی پروژهای که در آینده محقق خواهد شد، برآورد میشود تا مشخص گردد که آیا سود ناشی از سرمایه گذاری، به معیارهای هدف نزدیک است یا خیر. این موضوع همچنین با عنوان «ارزیابی سرمایه گذاری» نیز شناخته میشود.
توضیحاتی در مورد بودجه بندی سرمایه ای
برنامه ریزی و مدیریت سرمایه گذاری های بلندمدت شرکت بودجه بندی سرمایه ای نام دارد. در بودجه بندی سرمایه ای مدیران مالی سعی میکنند فرصتهای سرمایه گذاری که منافع آن بیشتر از هزینههایش است شناسایی و معرفی کنند. درواقع در این فرآیند فرصتهایی شناسایی میشوند که ارزش فعلی جریانات نقدی ورودی حاصل از آن بیشتر از ارزش فعلی جریانات نقدی خروجی از آن باشد. البته باید به این نکته نیز توجه کرد که تنها میزان جریانات نقدی مورد انتظار اهمیت ندارد، بلکه باید به زمان مورد انتظار برای دریافت این جریانات نقدی و درصد اطمینان از دریافت آن (ریسک سرمایه گذاری) نیز توجه کرد؛ بنابراین فرآیند ارزیابی جریانات نقدی، زمان حصول این جریانات و ریسک موجود در آنها اساس بودجه بندی سرمایه ای را تشکیل میدهد.
بهصورت ایده آل، کسب و کارها باید تمام پروژه ها و فرصتهایی را که منجر به افزایش ارزش سهامداران میشود، بهطورجدی دنبال کنند؛ اما به علت محدود بودن سرمایه موجود برای پروژه های جدید، مدیریت باید از روشهای بودجه بندی سرمایه ای استفاده کند تا تعیین کند که کدام پروژه ها بیشترین بازگشت سرمایه را در یک بازه زمانی مشخص برای سهامداران خواهد داشت.