برگه: سئوالات متداول

به صندوق سرمایه گذاری مشترکی که دارایی هایش را در تعداد نسبتاً زیاد و متنوعی از سهام عادی سرمایه گذاری می‌کند، صندوق سرمایه گذاری در سهام گفته می‌شود. مدل سرمایه گذاری این نوع صندوق ها، به اندازه شرکت یا سبک سرمایه گذاری محدود نمی‌شود.

صندوق پوشش ریسک یک نوع ابزار جایگزین برای سرمایه گذاری مستقیم در بورس است و از مجموعه‌ای از صندوق ها تشکیل شده که ممکن است چندین استراتژی مختلف به کار گرفته شود تا سود بیشتری نصیب سرمایه گذاران صندوق شود. صندوق پوشش ریسک ممکن است با به‌کارگیری استراتژی ها و روش‌های تهاجمی مدیریت شوند یا در این صندوق ها از اوراق مشتقه و سایر اهرم های مالی در بازارهای داخلی و بین‌المللی برای تولید بازده بیشتر استفاده شود. ازآنجایی‌که صندوق پوشش ریسک به لحاظ آماری همبستگی کمی با پرتفوی‌های معمول متشکل از سهام و اوراق قرضه دارد، تخصیص مقداری از پول به این صندوق ها می‌تواند به متنوع سازی سبد سرمایه گذاری افراد کمک کند. توجه داشته باشید با توجه به اینکه در بورس اوراق بهادار تهران ابزارهای مشتقه متنوعی وجود ندارد، لذا تشکیل صندوق‌ پوشش ریسک عملاً در این بازار امکان‌پذیر نیست.

استراتژی های صندوق پوشش ریسک ساخته‌شده‌اند تا از فرصت‌های مشخص بازار استفاده شود. صندوق های پوشش ریسک از استراتژی های مختلف سرمایه گذاری استفاده می‌کنند و به این خاطر بر اساس سبک سرمایه گذاری طبقه‌بندی می‌شوند. معمولاً نوعی متنوع سازی قابل‌توجه در نوع پوشش ریسک و فرصت‌های سرمایه گذاری در انواع سبک‌های سرمایه گذاری وجود دارد که انعطاف‌پذیری شکل صندوق پوشش ریسک را نشان می‌دهد. عموماً، این متنوع سازی با افزایش گستره انتخاب‌ها، به سرمایه گذاران سود می‌رساند.

ازنظر قانونی، صندوق پوشش ریسک بیشتر به‌عنوان شرکت تضامنی مختلط سرمایه گذاری خصوصی برپا می‌شود که برای تعداد محدودی از سرمایه گذاران بااعتبار بالا باز بوده و نیازمند یک سرمایه گذاری اولیه قابل توجه است. سرمایه گذاری در صندوق های پوشش ریسک از نقدشوندگی بسیار پایینی برخوردار است. چراکه اغلب لازم است سرمایه گذاران پول خود را به مدت حداقل یک سال در صندوق نگه دارند که این زمان به دوره قفل شدن شناخته می‌شود. برداشت وجوه سرمایه گذاری شده نیز ممکن است در بازه‌های خاصی مثل فصلی یا هر دو سال یک‌بار اتفاق بیفتد.

اولین صندوق پوشش ریسک در اواخر دهه ۴۰ میلادی به‌عنوان ابزاری برای پوشش ریسک خرید و فروش ایجاد شد. اخیراً سرمایه گذاران حقوقی صندوق های پوشش ریسک را به‌عنوان بخشی از پرتفویی خود که به‌خوبی متنوع سازی شده، به‌حساب می‌آورند.

لازم است به این نکته اشاره کنیم که استراتژی این صندوق ها در حقیقت تلاش برای کاهش ریسک است، اما هدف بیشتر صندوق های پوشش ریسک بیشینه کردن سود سرمایه گذاران است. این اسم بیشتر ریشه تاریخی دارد، زیرا نخستین صندوق های پوشش ریسک تلاش کردند تا ریسک سقوط بازار را که ناشی از فروش استقراضی بود، پوشش دهند. صندوق های سرمایه گذاری مشترک عموماً نمی‌توانند مانند صندوق های پوشش ریسک رفتار کنند. این روزها، صندوق های پوشش ریسک از هزاران استراتژی مختلف استفاده می‌کنند پس درست نیست بگوییم که این صندوق ها فقط «ریسک را پوشش می‌دهند.» در حقیقت، چون مدیران صندوق های پوشش ریسک از روش‌های پر ریسک و سفته بازانه سرمایه گذاری می‌کنند، این صندوق ها می‌تواند ریسک بیشتری را برای سرمایه گذاران به همراه داشته باشند.

برای خرید واحدهای سرمایه گذاری صندوق ها میتوان به یکی از شعب معرفی شده در پیوست اساسنامۀ هر صندوق مراجعه کرده، فرم پذیره نویسی/ درخواست صدور واحد سرمایه گذاری را تکمیل نمود. بدین ترتیب مالکیت واحدهای سرمایه گذاری صندوق در دو زمان ممکن است صورت گیرد. اول دوره پذیره نویسی اولیه و قبل از شروع فعالیت صندوق که هر واحد سرمایه گذاری به ارزش پایۀ ۱,۰۰۰,۰۰۰ ریال فروخته خواهد شد.
دوم، پس از موفقیت در جذب حداقل سرمایه در مرحلۀ پذیره نویسی و آغاز فعالیت صندوق سرمایه گذاری است. از آن پس صدور واحدهای سرمایه گذاری برای متقاضیان به قیمت صدور اعلام شده یک روز پس از تکمیل فرم درخواست مربوطه نزد شعب معرفی شده توسط مدیر در اساسنامه صورت خواهد گرفت.
کلیۀ دریافتها و پرداختهای سرمایه گذاران با صندوق باید از طریق حساب بانکی معرفی شده صورت گیرد و سرمایه گذاران باید فیش بانکی مربوطه را به همراه فرم تکمیل شده درخواست صدور واحد سرمایه گذاری به نماینده شعبه تحویل داده، پرینت تکمیل شده رسید پذیره نویسی/ درخواست صدور واحد سرمایه گذاری را حتماً از نماینده شعبه دریافت نمایند تا در صورت لزوم جهت پیگیری صدور گواهی سرمایه گذاری قابل ارائه باشد.
لازم به یادآوری است که حداقل سرمایهگذاری لازم در صندوقهای سرمایهگذار حاضر، خرید ۱۰ واحد سرمایه گذاری توسط هر سرمایه گذار و بیشترین مقدار مجاز برای هر سرمایه گذار خرید ۵% حداکثر واحدهای سرمایه گذاری یک صندوق است. برای خروج از سرمایه گذاری و اصطلاحاً ابطال واحد سرمایه گذاری نیز همانند مرحلۀ صدور، لازم است که سرمایه گذار با مراجعه به یکی از شعب معرفی شده توسط مدیر در اساسنامه، فرم مربوطه را از نماینده شعبه دریافت نموده و با تکمیل این فرم تقاضای ابطال تمام یا تعدادی از واحدهای سرمایهگذاری خود را ارائه نماید.
مبنای محاسبه، قیمت ابطال واحد سرمایه گذاری روز بعد از تاریخ درخواست ابطال خواهد بود و پس از کسر هزینه های مربوط به ابطال (که در بخش هزینه ها به تفصیل به آن اشاره شده است) حداکثر ظرف ۷ روز کاری از تاریخ درخواست ابطال وجه مربوطه به حسابی که سرمایه گذاری معرفی نموده است واریز خواهد گردید. در صورتی که سرمایه گذار بخشی از واحدهای سرمایه گذاری خود را ابطال نماید برای بخش باقیمانده آن گواهی سرمایه گذاری جدیدی صادر خواهد شد که این صدور مشمول هزینۀ صدور گواهی نخواهد بود.